Kelly Mehler, die met mij in Kentucky woont, komt ook uit Kentucky. Maar zijn Kentucky is heel anders dan de mijne. Vanavond heb ik mijn vrachtwagen in Ft. Mitchell, een buitenwijk van Cincinnati, en maakte de 160 kilometer lange tocht van de stad naar de Kelly Mehlers School of Woodworking in Berea, Ky.
Je kunt zien waar je woont aan het aantal Starbucks bij elke afrit van je snelweg. Hun aantal nam af toen de stad vannacht instortte. Ik moest beslissen of ik door zou gaan en een Excedrin zou eten of Chester Fried Chicken-koffie zou proberen.
Morgenochtend begin ik met het geven van een zesdaagse les in het bouwen van de werkbank in Holtzapffel-stijl die ik vorig jaar voor Woodworking Magazine heb gebouwd. Het is een geweldige werkbank en is degene die ik thuis in mijn winkel heb staan. Kelly heeft veel te veel dagen de voorraad voor de klas voorbereid en heeft in één week acht werkbanken moeten bouwen.
Zie je, toen Kelly en ik besloten om deze les aan te bieden, wilden we de studenten echt een kans geven om de bank daadwerkelijk af te maken. Veel van de mensen die lessen bankbouw volgden die ik heb gesproken, zeiden dat ze alleen aan de bovenkant van hun bank konden werken.
Dus Kelly is al dagen bezig met het frezen van esdoorn en het lijmen van losse stukken voor poten en bankschroefkarbonades. We zullen wat kletsen voordat we morgenochtend aan het werk gaan. Als alles volgens plan gaat, lijmen we de toppen voor de lunch.
Ze vinden het hout in vier enorme stapels op de begane grond. De top van elke student wordt drooggeklemd en op een kar geplaatst. Bij de trap bevindt zich een grote stapel lege plekken. Naast die heuvel zijn de brancards en de bankschroefkarbonades. En bij de mortiser staat een klein leger van houten bankschroefschroeven en alle andere kleine stukjes hout die ervoor zorgen dat de bank bij elkaar komt.
Het wordt een week van lichaamsbeweging, maar ik verwacht dat het tempo ontspannen zal zijn. Zo is het altijd geweest als ik lesgeef op school. Misschien komt het door Kelly’s ontspannen zen-achtige sfeer en de prachtige locatie.
En de koffie helpt ook.
Over koffie gesproken, terwijl ik vanavond door de glooiende Bluegrass-heuvels slenterde, zag ik een merkwaardige ontwikkeling in het landschap. Ze hebben een nieuwe Starbucks bij de afslag Richmond, slechts één afslag vanaf Berea.
Het kan worden gezien als een teken van vooruitgang of als iets anders.
Christoffel Schwarz
